(1) Jeśli nie ujawniłbym tego, co uczyniły zabójcze sekty na świecie, i jeśli nie uczyłbym was o Piśmie Świętym, lecz tylko o rzeczach niebiańskich, sekty te powstałyby tuż za mną i z łatwością przekonałyby was, aby iść za nimi. Wówczas nie byłoby możliwości dla ocalonych, w tym co nadchodzi. Jednakże, każdy wie, że najpierw się orze, następnie siejemy i na końcu zbieramy owoce swojej pracy. W ten sam sposób, pierwsza część księgi służy do tego, aby użyźnić wasz umysł ; druga część, aby w nim zasiać ; i trzecia część, aby was zebrać i uczynić z was wieczną plantację Boga. Dlatego też, poprosiłem was, abyście obnażyli się, i abyście byli cierpliwi, ponieważ otwarcie umysłu na rzeczywistość wymaga czasu i długich zastanowień, oraz dostarczeniu wszystkich cząstek rozumu ludzkiego. Po czym, nie ziewamy już więcej poprzez kształcenie się i nic nie wymyka się z myśli, ponieważ jasno widzimy i bez wysiłku.
(2) Dajcie mi więc czasu , aby wam pokazać, że istnieje inny sposób, aby wyobrazić sobie życie, niż ten sposób, który polega na doprowadzeniu do jego końca. Ale wasze przebudzenie będzie trudne z powodu kapłanów i naukowców, którzy stawali przed wami, przekonywując was, że tylko oni byli skłonni do pojęcia wszechświata, i że to ich a nie proroków powinniście śledzić ! W ten sposób, usunęli oni wam wasz powód istnienia, który jest waszą duszą i Bogiem, a także zdolności do zrozumienia nauki, która oświetla człowieka. Wówczas, zostają wam tylko wasze nogi, aby wlec się za nimi, i wasze serce, aby cierpieć z powodu ich podłości.
(3) W każdym razie, musicie wiedzieć, że ci, którzy będą istnieć w swoim czasie wokół następnej gwiazdy, która narodzi się w rodzinie słonecznej, będą oni czynić jak wy. Będą włóczyć się za tymi samymi kozłami, uwierzą w te same rzeczy i podążą tymi samymi śladami ; ponieważ będą oni podobnie polegać na hipokrytach, którzy wznoszą się, aby rządzić nad narodami na miejscu Boga. Zatem, będą śpiewać wasze pieśni nabożne nie postrzegając końca ich świata, w stronę którego posuwają się naprzód każdego dnia. I tak było w poprzedzającym świecie od naszego powyżej Słońca, ponieważ ciemności umysłu są niezbędne przez jakiś czas, aby z nich wydostało się światło i zbawienie. Zatem, musicie znać podstawowe rzeczy z Pisma Świętego, które ogłasza ten dzień, do którego dotarliśmy, i który jest tym słynnym dniem odnowienia każdej rzeczy.
(4) Nadszedł czas, abyście wstali, abyście poszli do łóżka, aby spokojnie przeczytać to co wam się mówi, i abyście zmierzali do waszego zbawienia. Kiedy byliście dzieckiem i mieliście gorączkę i kiedy wasza matka wam mówiła : dzieciaku mój jesteś chory, do łóżka ! Wiedzieliście o co jej chodziło. Lecz kiedy Jezus przemawia do tego, który śpi : wstań, weź swoje łoże i chodź ! Nie byliście w stanie zrozumieć o co chodziło ; ponieważ myśleliście, że prosił go, aby wstał on i wziął swoje łoże na plecy, aby rozprostować sobie nogi... żałosny człowieku, czy będziesz w stanie mnie posłuchać ? Niemniej, proszę was, abyście zmartwychwstali, abyście wzięli wasze łóżko w celu przeczytania w spokoju, i abyście zrozumieli co ja piszę, i poszli na dobrą drogę, bo chodzi tu o wasze życie.
Ojciec Abraham
(5) Po spożyciu przy moim stole (po przeczytaniu całej księgi), będziecie świadomi, że Abraham, Izaak i Jakub są także trzema aspektami widzenia sługi Pana, Chrystusa, którym jest Baranek. Abraham jest tym, do którego należy cała Ziemia, aby on ją wręczył, u schyłku świata, tym wszystkim, którzy postępują według Boga. Dlatego, on wie, że będzie musiał oddzielić dobrych z niedobrymi w dwa stronnictwa, aby dobrzy pozostali, i aby niedobrzy zniknęli. I on to robi poprzez mnie. Rzeczywiście czytaliście, że dzięki wiedzy, która jest mu dana ; Abraham przecina zwierzęta, które Bóg mu oznacza, przez środek i stawia każdy kawałek jeden naprzeciw drugiego, z których następnie wychodzą błyskawice. Lecz nie podziela wcale ptaków z nieba, które przedstawiają aniołów będących w stanie dziś, wraz ze mną, przejrzeć każdą rzecz.
(6) To co czyni Abraham oznacza że : z tym co ja pokazuję i tłumaczę w księdze życia, niedowiarki będą w przeważającej mierze podzieleni wpół, ponieważ jedna z ich części uzna mnie, a ta druga nie uzna. Co będzie wielkim konfliktem u każdego z nich ; konfliktem, który będzie musiał jednakże zakończyć się poprzez decyzję iść za mną lub nie iść. Co nieuchronnie spowoduje separację ludzi, która w sposób nieunikniony wywoła koniec świata. Tak więc, jak Abraham, ci wszyscy, którzy pójdą za mną odziedziczą całą Ziemię, na której będą rządzić na zawsze. Inni zginą, a drapieżne ptaki rzucą się na nich.
(7) Ponadto, dlaczego Abram był nazywanym Abrahamem ? Jaki jest sens tej zmiany imienia ? Po pierwsze, trzeba zrozumieć, że człowiek jest jak świeca w przygotowaniu do oświecenia w czasie ; po to, aby zobaczyć rzeczywistość taką jaka jest, i aby dostosować się do przyczyn, do których był on stworzony. W tym sensie, Abram jest człowiekiem Boga będąc jeszcze w ciemności (ugaszony), lecz, kiedy słyszy głos Najwyższego, to rozjaśnia się i dąży za Nim. I wtedy właśnie Bóg żąda, aby już więcej nie nazywał się Abramem lecz Abrahamem ; ponieważ z człowieka stał się aniołem, w sposób w jaki i wy zmienicie się.
(8) Po czym, Abraham ustanowił obrzezanie ciała, aby zachować Przymierze Boga. Następnie, Bóg ostrzegł go, że zniszczy Sodomę i Gomorę, i że ci, którzy mają jeszcze uszy, aby słyszeć (jak Lot, który jest tą reprezentacją) niech wydobędą się stamtąd, aby schronić się w górskich wioskach, póki jest jeszcze na to czas. Sodoma i Gomora nie są jednakże miastami, lecz symbolami skorumpowanych miast u schyłku świata ; ponieważ Sodoma oznacza mężczyznę z mężczyzną (homoseksualizm) i Gomora oznacza rzeżączkę (oznacza to chorobę wynikającą z homoseksualizmu). Rozważcie, czy to nie jest właśnie szczyt perwersji w miastach, który powoduje wstrętne i nieuleczalne choroby, które uśmiercają mieszkańców ?
(9) Jak i Abram był nazywany Abrahamem, Saraj jego żona, była nazywana Sarą. Ale niepłodna, nie rodziła wcale. Więc Sara wzięła swoją służącą Hagar i przyprowadziła ją mężowi, aby urodziła ona na jej miejsce. Wyjaśnieniem jest to, że jeśli Abraham jest reprezentacją Ojca, jego żona jest reprezentacją Matki, którą jest Syjon, małżonka Boga. Dlatego też, pozostaje ona sterylną podczas całego czasu ignorancji i rodzi tylko u schyłku świata, który dowiaduje się prawdy.
(10) Wiara Abrahama była także wystawiona na próbę przez Wiekuistego, który zażądał od niego, aby ofiarował swojego syna Izaaka na stracenie. W obawie przed Wiekuistym, który kierował nim tam gdzie on nie chciał pójść, Abraham posłuchał go i przygotował się na to poświęcenie. Lecz widząc, że Abraham posłuszny był mu całkowicie, Bóg wstrzymał jego ramię, ażeby nie zabijał swojego syna Izaaka. Oznacza to, że ten, któremu cała Ziemia jest wręczona musi słuchać wyłącznie Boga, aby móc wykonać swoją misję, która polega na ocaleniu świata ; nawet jeśli trzeba poświęcić tych, którzy są mu drodzy. To doświadczenie jest także moim doświadczeniem, bądźcie o tym przekonani. Ponadto, jeśli mówię wam, że drewno na holocaust (ciężar ten, który jest załadowany na plecy Izaaka) jest ilustracją drewnianego krzyża, które nosi Jezus na plecach, czy rozumiecie to ? Pomyślcie o baranku, którego Bóg sobie wybiera u schyłku świata, o baranku zabitym, a pojmiecie to. Wiedząc jednak, że moje życie jest poświęcone i z cierpieniem, wychodzę jednak wam naprzeciw, aby was ocalić.
Trzeci dzień
(11) W chwili gdy, aby go doświadczyć, Bóg żąda od Abrahama, aby ofiarował swojego syna Izaaka, wskazuje mu on miejsce, w którym jego syn (syn jego starości) będzie poświęcony. Jest powiedziane :
Na trzeci dzień Abraham, spojrzawszy, dostrzegł z daleka owąmiejscowość.
Aby zrozumieć to, należy pojąć na pierwszym miejscu, że jestem synem starości Abrahama ; ponieważ syn ten może tylko być widocznym z dala od Abrahama, u schyłku świata, kiedy Abraham i Sara są faktycznie starzy. Ale przed tym, Bóg rzekł do Mojżesza, mówiąc mu o ludziach :
Idź do ludu i każ im się przygotować na święto dziś i jutro. Niechaj wypiorą swoje szaty i niech będą gotowi na trzeci dzień.
Te trzy dni : dziś - jutro - pojutrze - nie są dniami człowieka. Są one oznakami epok, których nie należy mylić z dniami tworzenia ; ponieważ jutro, oznacza przedział czasu, który oddziela Mojżesza od Syna. Dlatego Jezus rzekł :
W trzecim dniu zmartwychwstanę.
Stąd dotarliśmy do tego słynnego trzeciego dnia, w którym Bóg schodzi w odwiedziny na ziemię. Dlatego jest napisane, że to w trzeci dzień Abraham ujrzał poświęconego baranka, ponieważ ten dzień jest miejscem czasu kiedy to się dzieje. Rozumiecie wówczas dlaczego Jezus mówi, że Abraham zadrżał z radości jak ujrzał swój dzień. Dzień ten jest teraźniejszym dniem, ponieważ Abraham wie, że w dniu kiedy jego syn starości wznosi się, ocala on świat i oddaje całą Ziemię (Ziemię Obiecaną) swojemu potomstwu.
Walka i zwycięstwo
(12) Należy zauważyć, że Jakub jest tym, który walczy aż do świtu. Walczy sam z sobą, z ludźmi (ci, którzy rządzą) i z Bogiem ; i z nimi zwycięża. Dlatego Bóg zmienia mu również jego imię i do niego mówi :
Imię twe jest Jakub, ale odtąd nie będą cię zwać Jakubem, lecz będziesz miał imię Izrael.
Bóg powiedział mu jeszcze : Kraj, który dałem Abrahamowi i Izaakowi, daję tobie ; i twemu przyszłemu potomstwu dam ten kraj.
Jak było to z Abrahamem, imię Jakuba zostało zmienione na Izrael po jego walce, która wyciągnęła go z ciemności. Była to moja walka i moje zwycięstwo w ciemności, a Izrael Boga, to ja nim jestem. Należy wam również podjąć tą walkę, zaczynając od was samych, aby wyjść z waszych grobów i wziąć udział we zmartwychwstaniu, na podstawie którego będziecie żyli wiecznie. Jesteście wiarygodnymi dziećmi Abrahama, po których przychodzę, DZIEĆMI OBIETNICY, które odziedziczą całą Ziemię. Jeśli pomogę ponownie wam się narodzić, czy nie będziecie moimi synami i moimi córkami ? Nieuchronnie nimi będziecie ! Co wam udowodni, że jestem naprawdę Izraelem, a wy narodem Izraela : to niewielkie stado, które Bóg uznał za słuszne, aby mu wręczyć królestwo.
Wzniesienie się po drabinie Jakuba
(13) Jeśli nadal nie za bardzo rozumiecie co tłumaczę na temat Pisma Świętego, to nie smućcie się, ponieważ inne rzeczy z księgi, które były ukryte, ujawnią się wam. Jednakże, chociaż widoczne w drugiej części księgi, muszę wyjaśnić czym jest drabina Jakuba, której nikt nie rozumiał. Pismo Święte oznacza :
Jakub trafił na jakieś miejsce i tam się zatrzymał na nocleg, gdy słońce już zaszło (czas ciemności). Wziął więc z tego miejsca kamień i podłożył go sobie pod głowę (Syn, na którym się opiera), układając się do snu na tym właśnie miejscu (miejsce zaznaczone). We śnie ujrzał drabinę opartą na ziemi, sięgającą swym wierzchołkiem nieba, oraz aniołów Bożych, którzy wchodzili w górę i schodzili na dół. A oto Pan stał na jej szczycie i mówił : Ja jestem Pan, Bóg Abrahama i Bóg Izaaka. Ziemię, na której leżysz, oddaję tobie i twemu potomstwu. A potomstwo twe będzie tak liczne jak proch ziemi, ty zaś rozprzestrzenisz się na zachód i na wschód, na północ i na południe; wszystkie plemiona ziemi otrzymają błogosławieństwo przez ciebie i przez twych potomków. Ja jestem z tobą i będę cię strzegł, gdziekolwiek się udasz; a potem sprowadzę cię do tego kraju. Bo nie opuszczę cię, dopóki nie spełnię tego, co ci obiecuję.
I, cały czas w tym sensie drabiny, Jezus rzekł :
Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam : ujrzycie niebiosa otwarte i aniołów Bożych wstępujących i zstępujących na Syna człowieczego.
(14) Zauważcie przede wszystkim, że mówiąc o czterech odległych stronach świata i o wszystkich rodzinach na Ziemi, Bóg mówi o całym świecie a nie o jakimś szczególnym narodzie. To wyraźnie pokazuje, że naród Izraela (potomkowie Jakuba) składa się z rozsądnych ze wszystkich narodów, i że dziś Bóg wykonuje to co powiedział.
(15) Ale jeśli chodzi o drabinę Jakuba, zrozumcie, że jest konieczne wznieść się do nieba, aby zbadać to co tam się znajduje i zejść następnie na Ziemię, aby zobaczyć kim jesteśmy i dokąd zmierzamy. Rzeczywiście, to we wszechświecie trzeba poszukać imienia człowieka (kim on jest), ponieważ to nie na podstawie niego możemy poznać kim on jest, skąd pochodzi i dokąd zmierza. Wzniesienie to umożliwia spotkanie z Bogiem i zrozumienie jego dzieła i jego planów. Nadszedł więc czas, aby człowiek to wykonał, szczebel za szczeblem, co znaczy rozdział po rozdziale, aby opuścić umysł ziemski, i aby nabył umysł niebiański, który jest uniwersalnym umysłem anioła ; w przeciwnym razie koniec będzie ze wszystkim. Teraz drabina Jakuba nie może już być dla was tajemnicą, ani też świecznik, który przygotował mi Mojżesz.
(16) Każdy rozumie, żeby być wybranym, trzeba być przepytanym. Jeśli więc wyjdziecie zwycięsko z przeglądu, któremu dziś podlegacie, wasza dusza nie będzie mogła więcej umrzeć. A więc, jak Abram i jak Jakub, wasze imię zmieni się; dlatego że, porzucicie wasze zwierzęce ciało i staniecie się aniołem. Wasze ciało jednakże nie zmieni się, ale wasz umysł, on, nie będzie już taki sam. Wszystko więc odmieni się w was i w świecie, ponieważ kiedy człowiek staje się aniołem, jest porównywalny do kaganka, który rozjaśnia się i jego zadaniem jest świecić, aby rozproszyć ciemność na zawsze. Świat jest zawsze na podobiznę tych, którzy go budują. Dlatego właśnie uczciwy świat aniołów, do którego zabieram was ze sobą, nie może być niesprawiedliwym światem ludzi, z którego was zabieram.
(17) Zwróćcie uwagę, że lampy ze świecznika, który Mojżesz przygotował mi ; są, aby wspierać mnie w mojej misji ; i że Abraham, Izaak i Jakub są razem moją osobą w tej misji, tak jak i trójcą świętą, którą świat miał znać. Ponieważ najpierw przychodzi Ojciec (Abraham), następnie Syn (Izaak), a potem Duch Święty (Jakub) na świat i w sercu każdego. Duch Święty jest konsekwencją walki, o której mówiłem, aby zwyciężyć w ciemności. Oznaczam więc, że bez trójcy świętej znanej każdemu, nie ma możliwości wzniesienia się dla człowieka, ponieważ nie wystarczy obawiać się słów Pana, aby ignorować nauczania jego syna. Teraz rozumiecie dlaczego Jezus powiedział, że ci, którzy pójdą do królestwa będą proszeni do stołu Abrahama, Izaaka i Jakuba ; ponieważ siedząc przy stole wraz ze mną, to z nimi, we mnie, jakbyście siedzieli.
Gwiazda pasterza
(18) Światło umysłu jest oświeceniem podanym przez zrozumienie Pisma Świętego, niewątpliwie, ale także przez zrozumienie wszystkich elementów wszechświata Boga, dzięki którym istniejemy. Dlatego po objaśnieniu wam co do gwiazd (ciał niebieskich), zgodzicie się, że światło Syna przynosi świt na Ziemię, i czyni go pasterzem ludzi. Nadszedł więc czas, aby nie wyobrażać już sobie, że planeta Wenus jest gwiazdą pasterza lub świecącą gwiazdą poranną, o której wspomina Pismo Święte ; ponieważ tym pasterzem to ja nim jestem, i światłość mojego umysłu jest tą gwiazdą duchową, która ogłasza świt. Ten ostatni był reprezentowany przez dwa trójkąty, których cechy oznaczają dla jednego : Ojciec, Syn i Duch Święty, i dla drugiego : Abraham, Izaak i Jakub, którzy są we mnie.
(19) W związku ze zbawicielem, Dawid jest tą postacią, która walczy w świecie hipokryzji. Jestem więc jego synem, ponieważ wykonuję to co o nim jest napisane jedynie przez wolę Boga. We mnie, Bóg znalazł wodza jego wojsk, znalazł Dawida. Czy zaprzeczycie, że otrzymałem gwiazdę Dawida ? Gwiazdę, która symbolizuje światłość umysłu, która jest także gwiazdą pasterza, którą Jezus wręczył mi, abym ja z kolei wręczył ją tym, którzy są obrzezani ; ponieważ światłość ta jest przenośna od człowieka do człowieka, tak jak jest nią płomień świecy do innej świecy.
(20) Lecz jestem zasmucony waszymi sposobami widzenia, ponieważ reprezentując Syna na krzyżu, a nie jego światłość, co znaczy kojarząc go ze śmiercią, a nie z życiem jak to powinniście czynić, uniemożliwiało to wam zrozumieć, że gwiazda pasterza ludzi jest także gwiazdą Dawida, świecącą gwiazdą poranną, która świta w sercach. Zatem, nie mogliście pojąć proroctwa, ani że Baranek Boży jest pierworodnym wśród ludzi, który pisze osobiście prawdę. Jeśli więc nie pojmujecie tych prostych rzeczy na temat światłości Syna, to jak pojmiecie, że trójca święta, która jest we mnie, tworzy moją całą istotę ? Aspekt ten mojej osoby i mojej wiedzy jest symbolizowany przez gwiazdę pasterza, która jest symbolem światłości protektora ludzi.
(21) Jeśli otrzymacie mój chrzest, w trakcie mojego nauczania, będzie to oznaczało, że jesteście zaznaczeni pieczęcią Boga na waszym czole i wskazani tym sposobem do wiecznego życia. Otrzymalibyście moją gwiazdę, która was ocali ; ponieważ Bóg nie wybiera was w zależności od wyglądu lub wieku, ani nie ratuje was bronią. Wybiera was przez obrzezanie serca, które pozwala wam wznieść się aż do Niego i zbawia was światłością jego syna, którą przekazuje każdemu z was. Ale Bóg daje każdemu wolny wybór, aby wstąpić lub nie wstąpić do jego świątyni. Rzeczywiście, być wybranym i wejść do jego świątyni nie jest nabytym prawem w chwili urodzenia. Nie, bez wysiłku zrozumienia i bez woli zmiany serca człowieka, nie ma żadnego królestwa ani wiecznego życia ! Jednakże, każdy zrobi to co chce, ponieważ ten, którego Bóg posyła na Ziemię daje zawsze człowiekowi możliwości robienia tego, co mu się podoba.
Miejsce narodzin pasterza
(22) Później wyrazimy się na temat Adama i Ewy, i opiszemy, że nie są oni parą, od której pochodzi cała ludzkość, lecz że są oni nazwą mężczyzny i kobiety, których Bóg stworzył. W istocie, zaobserwujemy, że narody pojawiły się kolejno, jedne po drugich, w krajach, które je zrodziły. A ponieważ przybywamy na świat będąc zawsze spadkobiercą tego co istnieje przed nami ; Syn człowieczy (który jest synem ludzi) nie może pochodzić jak tylko z najmłodszego narodu, należącego do białej generacji, która zakańcza tworzenie w jego obecności. Każdy naród, który powstawał, był spadkobiercą tych, które poprzedzały go. A najmłodszy z narodów, który jest reprezentacją wszystkich ludzi, jest jedynym narodem, z którego pojawia się Syn Boży.
(23) Wszyscy ludzie na Ziemi mają identyczną duszę i serce, są zdolni do śmiechu lub płaczu. Lecz naród jest zawsze wizerunkiem kraju z którego on pochodzi. W związku z tym kraj bardzo bogaty w różnorodność, daje ludzi z umysłem bardzo bogatym, ponieważ ci muszą komponować ze wszystkim co istnieje wokół nich. A kraj, z którego pochodzę wyraża cały świat. Najpierw zwracamy uwagę na jego umiarkowany klimat, i na jego cztery pory roku z takimi samymi okresami i równej wagi, które są mu nadane. Znajdują się tam rzeki równomiernie rozmieszczone w krajobrazie, co daje mu porównywalne nawadnianie do żywych istot. Spotykamy tam morza i góry, równiny i doliny, a także wiele różnych i sprzecznych rzeczy, które rozwijają umysł mieszkańców, zwłaszcza że ludzie pochodzący z tego kraju, często byli mieszani z ludźmi pochodzącymi skąd indziej.
(24) Dlatego też, jako przepływ i odpływ morza, wszystko przychodzi i odchodzi z tego ogrodu, w którym Bóg wzywa swojego syna u schyłku świata, i na wschodzie którego umieścił proroków. Wszystko o czym tu mówię, Mojżesz i Jan wiedzieli o tym i z tego powodu znali miejsce moich narodzin. Kiedy mówimy : Syn człowieczy, zrozumcie tak : syn wszystkich ludzi pod niebem, a to przez dziedzictwo. Dlatego też, syn ten nie mógł pojawić się, jak tylko w najmłodszym narodzie i spadkobiercą wszystkich. W ten sposób, będąc średnim w każdej dziedzinie, łatwo mogę postrzegać czym są dzieła ludzi, odwołując się do Boga a następnie przekazać wam jego osądzenie. Taka jest moja pierwsza misja, a ostatnią jest, aby was ocalić.
(25) W Piśmie Świętym, gdy prorocy mówią o pasterzach, nie mówią oczywiście o pastuchach, ale o tych, którzy pilnują ludzi na pastwiskach Boga. W tym sensie, wiecie, że trzech pasterzy, trzech króli, idą za gwiazdą, która zatrzymuje się nad głową Syna właśnie narodzonego. Scena ta, podobnie jak inne, jest także do zrozumienia w sensie duchowym ; ponieważ chodzi o Abrahama, Izaaka i Jakuba, którzy idą w kierunku Czwartego i miejsca gdzie się właśnie narodził, aby było wiadomo od wschodzącego słońca do zachodniego słońca, że ten jest Wiarygodnym, i że jego imię jest słowem Bożym.
(26) Nie jest to oczywiście gwiazda z nieba ani kometa, za którą idą, lecz światłości ich rozumowania, aby kierować się i prowadzić was wraz z nimi do kraju i miejsca, gdzie miał narodzić się Syn. Bo mimo, że był pasterzem ludzi, jest on również stworzony z tego co istnieje w kraju i z narodu, z którego jest wzięty. Trzej Królowie nadchodzą więc u schyłku świata, idąc za światłością ich umysłów, która jest również światłością Syna. A co oni robią ? Szukają kraju, który podsumowuje świat i który jest ogrodem gdzie znajdują się drzewa (ludzie), którzy dają owoce (dzieła) dobre do zjedzenia ; i kiedy znajdują ten zręczny i miły naród, zawsze gotowy do pomocy innym, znajdują oni tego, który właśnie się narodził.
(27) Nie myślcie że sławię ludzi z tego narodu, na który Bóg zwrócił szczególną uwagę. Nie, nie sławię ich, ponieważ nie są oni bezgrzeszni ani bez zarzutów. I to Stwórcy są oni dłużni ich egzystencji a nie samym sobie. Ale ponieważ Bóg ich chroni, czyni to z nich dumnych jak kogut, którego przyjęli za swoje godło, lub porównywalni do osłów i oślic, które mają twarde czoło jak kamień ! Toteż, kpią sobie ze wszystkich tych, którzy się wznieśli, ponieważ lubią poniżać ich, aby nauczyć ich pokory. To tutaj jest Galilea wdzięcznych i ogród rozkoszy, z którego Bóg wzywa swojego Syna, u schyłku świata, aby go obsłużyć. Uwierzcie więc w te słowa, które są zupełnie zgodne z przepowiednią, i w której jest wyrażone : i oto udaje się przed wami do Galilei. Tam go ujrzycie.
