(1) Aby człowiek już więcej nie niszczył Ziemi będąc obojętnym na przyszłość swoich dzieci, należy, abyście uważnie słuchali Syna człowieczego we wszystkich okolicznościach. Na ten temat Jezus powiedział :
Jeżeli mnie miłujecie, będziecie zachowywać moje przykazania. Ja zaś będę prosił Ojca, a innego pocieszyciela da wam, aby z wami był na zawsze. Ducha prawdy, którego świat przyjąć nie może, ponieważ go nie widzi ani nie zna ; ale wy go znacie, ponieważ u was przebywa i w was będzie.
Przekazuję wam ducha prawdy, który jest we mnie, i którego będziecie mieć w sobie ; ponieważ, jakiekolwiek nie będą wasze konwersacje, zawsze będą dotyczyć księgi życia baranka, tego chleba z nieba, który był wam obiecany, aby żyć wiecznie.
(2) Nasz postęp w rzeczywistości dokonał się jak w przypadku marynarzy, którzy żeglując intuicyjnie długo na morzu, kierują się teraz używając kompasu i są nawet w stanie znać ich dokładną pozycję na rozpiętości wód. Podobnie, jesteśmy dziś w stanie usytuować naszą słoneczną rodzinę na dużej spirali na ścieżce życia.
(3) Po tym jak poznaliśmy w końcu wiedzę, nie jest już wam dozwolone w przyszłości wrócić do tyłu, ponieważ świat jest porównywalny do statku, który płynie sobie nieodwołalnie w kierunku miejsca, które już nie jest mu nieznane. Lecz w tym świecie wciąż panuje zamieszanie i niepokój, ponieważ istnieje prawie tylu kapitanów okrętu ilu jest liderów narodu ! Czy możemy sobie wyobrazić okręt z mnóstwem sterów skierowanych we wszystkie strony ? Dokąd mógłby on popłynąć, jeśli nie na skały ? Niemniej taki jest ten świat, który chcą prowadzić przywódcy narodów, każdy na swój własny sposób, czyli świat bez celu i zdezorientowany, będący przedmiotem narażonym na wszystkie niebezpieczeństwa.
Postrzeganie realności
(4) Aby zakończyć to błądzenie i lęk, który ono powoduje, należy wam najpierw pojąć, że powinny być na Ziemi tylko wspólne dla wszystkich zasady, będące przedmiotem jedynego prawa dla wszystkich narodów, i jednego mistrza : Chrystusa. Czy to nie jest to co mówi Jezus i co tłumaczy Mojżesz ? Odtąd, każdy widzi, że nie może być inaczej, ponieważ ciągłość świata nie mogła być zapewniona jak tylko przez Ducha Świętego. Ten nowy duch wzmacnia się wiedzą i sprawia, że każdy staje się odpowiedzialny za swoje czyny. Toteż konieczne było, abyście się urodzili ponownie, aby świat stał się ponownie zgodny z założeniami, dla których został stworzony.
(5) Inteligencja istoty, to jej umiejętność, jej zręczność, która wypływa ze zrozumiałości tego co ją otacza i jej zdolności do postępowania zgodnie z tym otoczeniem. Lecz, jeśli jej duch jest wypełniony w formy inteligencji o charakterze destrukcyjnym, jak to jest w przypadku nieobrzezanych, to nie może ona inaczej czynić, jak tylko zniszczyć dzieła Boga, zamiast je ochraniać. I to jest właśnie to, co gubi świat, w którym rządzą ci, którzy nie mają Ducha Świętego, ponieważ cała Ziemia jest zdewastowana i zagrożona przez nich.
(6) Duch, który emanuje z nas samych, jest jak duże światło utworzone przez wiele małych zgrupowanych światełek, ponieważ jest ono sumą inteligencji każdej komórki, z których składa się ta osoba. I to właśnie ten duch pozwala nam ogarnąć cały wszechświat. Podczas gdy inteligencja, która jest niczym innym jak rozeznanie rzeczy sprzecznych (na przykład tak i nie), zarządza tylko gestami w zależności od tego co musi być zrobione. Duch więc, który jest myślą i świadomością, obdarza człowieka mową. Ale tylko duch odróżnia człowieka od zwierzęcia, a nie inteligencja, ponieważ wiemy, że każda istota zapewnia swoje przetrwanie dzięki swojej inteligencji. Ta ostatnia rozwija się poprzez nabyte doświadczenia i zatem wystarcza, aby żyć. Do tej pory człowiek żył używając inteligencję, ale nie posługiwał się swoim duchem, aby poznać wszechświat i miejsce, które w nim zajmował. Zatem inaczej nie potrafił jak błądzić i dlatego skazywał swoje potomstwo.
(7) Zdolność rozumowania, która wynika ze słusznej percepcji rzeczywistości, nie dotyczy więc inteligencji, lecz świętości osoby. Jest tak, ponieważ inteligencja, która jest specyficzna dla każdego żywego organizmu, pozwala jedynie zapewnić swoje utrzymanie i poradzić sobie z przeciwnościami losu. Tak właśnie postępują zwierzęta wszystkich gatunków, oraz ludzie ze wszystkich narodów... W ten sposób ludzkość żyła aż do tej pory, czyli jak zwierzę. Ale nadszedł czas, aby wzniósł się człowiek w duchu, aby wydostać się z jego niedoskonałości i wejść do duchowego świata aniołów, inaczej zniknie on na zawsze. Toteż, przekazuję wam całą prawdę.
(8) Wiemy również, że dotyk, smak, słuch, węch, wzrok i inne odczucia pozwalają organizmowi postrzegać rzeczy zewnętrzne. Czujemy w ten sposób rzeczywistość całym ciałem ; a mózg, on, koordynuje odpowiednio nasze zachowania. Jeśli niczego nie możemy zmienić w tym kim jesteśmy, to możemy niemniej obrzezać swoje serce, aby wyostrzyć swoje umiejętności obserwacji i wnioskowania, z których błyska światło. Tłumaczę, że ten, który przegania swoje złe myśli, nabywa nowej świadomości, która pozwoli mu zrozumieć rzeczy niebiańskie i ziemskie, ponieważ będzie mógł on sondować głębię Boga i pojąć wartości egzystencji.
(9) Wyjaśniłem, że tchnienie życia zstępuje z góry na duszę każdego, i że duch, który w ten sposób powstaje kształci się pod względem wszystkiego co przeżyliśmy od chwili urodzenia. Jeśli więc, to co nabyliśmy od dzieciństwa jest zgodne z zasadami, które Bóg umieścił w człowieku tworząc go ; to znaczy, że jest to dobre. A duch emanujący z duszy jest dobrym duchem, zgodny z Naturą. Ale jeśli to, co nauczyliśmy się i doświadczyliśmy w życiu, nie jest zgodne z zasadami egzystencji zapisanych we własnym ciele ; duch, który wznosi się z duszy jest niedobry, jak to było pokazane.
(10) Okazuje się zatem, że to doświadczenia w życiu ustalają, czy duch danej osoby jest dobry czy niedobry. Jednakże, czy jest on dobry czy niedobry, duch nie wpływa na inteligencję, która jest raczej dziedziczna. Co można łatwo zauważyć z elokwentnymi przywódcami narodów, oraz z doskonałymi naukowcami i przywódcami wojskowymi wysokiej rangi, którzy używają znacznej ilości inteligencji, aby wprowadzić i posługiwać się potężnymi maszynami wojennymi i innymi rodzajami broni jądrowej, które położą kres temu światu i ich własnej egzystencji... Zauważcie zatem, że poprzez ich zdolności, inteligencja człowieka niekoniecznie sprawia z niego człowieka ze świętym duchem.
(11) Życie jest duchem i świadomością. W nim, język jest wyrażeniem ducha danego narodu i kraju, który dał życie temu narodowi. Język to słowo. A słowo, to duch. A duch tworzy świat. Bóg jest duchem. A Słowo Boże jest słyszalne wszędzie we wszechświecie. Toteż, znać Boga, jego dzieła i jego zamiary, jest wystarczające dla świadomości, ponieważ musimy się ograniczyć w rozumieniu. Na przykład, czy byłoby wskazane wiedzieć, w jaki sposób atomy łączą się i współdziałają, aby utworzyć pewien owoc ? Nie, nie jest to konieczne i nie należy się tym martwić ; zwłaszcza że, jeśli mielibyście idealną reprezentację atomów, które nadają formę, kolor, smak i zapach owoców, nie mielibyście przyjemności ich zrywać ; a wasza wiedza nie zostałaby wzbogacona.
(12) Gdy jesteśmy istotą, należy zadowolić się będąc powołanym na Ziemi i zrozumieć to co na niej znajdziemy, aby cieszyć się egzystencją. Nie należy chcieć wszystko zmienić ; inaczej tracimy duszę, bo chcieliśmy rywalizować z Bogiem. Człowiek nie jest stwórcą, on został stworzony. On nie jest budujący, on jest zbudowany. Ponieważ człowiek się nie robi, on jest zrobiony. On sam nie sprowadził siebie na ziemię, on został powołany. Pokażcie pokorę w waszych wypowiedziach i już niczego nie dotykajcie, ponieważ jesteście przejściowi na świecie, który musi pozostać, i którego wcale nie stworzyliście.
Natura człowieka
(13) Będąc stworzony ze wszystkiego, człowiek nosi w sobie wszystkie elementy natury, które dają formę jego genom. Dlatego może on czynić wszystko to co czynią zwierzęta. Natomiast zwierzęta, one, nie mogą osiągnąć wszystkiego tego co człowiek jest w stanie zrealizować. Niemniej jednak, zwierzę może odczuwać podobne wrażliwości do tych u człowieka, ponieważ każda istota obdarzona ciałem reaguje ze świadomością bardziej lub mniej składającą się z elementów afektywnych. Lecz, ponieważ esencja wszechświata nie pozwala istnieć jak tylko z ciałem fizycznym, nie należy wnioskować, jak to robią naukowcy, że człowiek to zwierzę tak jak wszystkie inne. Człowiek jest istotą z ciałem fizycznym niewątpliwie, ale w potędze podobnej do Bóstwa, tak jak to uzasadniliśmy.
(14) Istoty stanowią integralne części ciał niebieskich, którym one podlegają. Przez co, stworzone w odpowiedzi na elementy życia dostarczone przez Ziemię i Słońce, wszystkie żywe istoty są obdarzone zmysłami, które informują je o świecie zewnętrznym, gdzie one ewoluują. Mają one w ten sposób mniej więcej świadomość o ich egzystencji i mają środki do przeżycia. Lecz zwierzęta nie mają świadomości tego, czym one są, ponieważ są one pozbawione rozumowania. Niemniej rozpoznają one swoich współbratymców przez pokrewieństwo i przyłączają się do nich. Wyłącznie człowiek jest zaopatrzony w rozum, i który potrafi sobie wyobrazić to, czego nie widzi. Jest również jedynym, który zdaje sobie sprawę z narodzin i ze śmierci, w przeciwieństwie do zwierząt, które nie zdają sobie sprawy, że są one jak człowiek przejściowo na ziemi. Świadome jednakże niebezpieczeństwa, zwierzęta uważają na swoich predatorów. Ale kiedy jedno z nich zostaje złapane, to nie wie że umiera, bo nie wie co to jest śmierć. Z tego powodu, i w przeciwieństwie do tego, co wielu twierdzi, świat zwierząt nie jest w żaden sposób okrutnym światem.
Reguły i wolność istot
(15) Aby poznać ludzką potęgę, należy stale mieć na myśli, że w nieograniczonej przestrzeni są niezliczone galaktyki, które wciąż się odnawiają, i że składają się z gwiezdnych rodzin, których celem jest ożywić świat, na szczycie którego znajduje się zawsze człowiek. Ponieważ w ten sposób widzimy, że materia i duch są razem ciałem i duchem Boga, z którymi rośliny, potem zwierzęta, następnie człowiek istnieją na Ziemi. Rozumiemy zatem, że jesteśmy całością, a nie częścią całości, jak to jest w przypadku gatunków, i że reguły egzystencji zwierząt są również tymi u człowieka, który je zawiera wszystkie w sobie. Ponieważ nie ma wielu rodzajów życia we wszechświecie, lecz tylko jedno wspólne życie dla wszystkich.
(16) Dlatego że życie jest takie same dla wszystkich istot, reguły życia jednego gatunku są nieuchronnie zawarte we wszystkich osobnikach, które do tego gatunku należą - Nie może zatem istnieć szczególnych reguł życia zewnętrznych dla osobnika lub grupy osobników odizolowanych od swoich bliźnich - To samo dotyczy mężczyzny i kobiety, którzy nie noszą w sobie szczególnych i indywidualnych reguł, lecz te ludzkości. Człowiek powinien wówczas porzucić wszelkiego rodzaju konstytucje i prawa ustalone przez tych, którzy rządzą narodami. Ponieważ te prawa zewnętrzne i obce dla jego egzystencji stawiają go w konflikcie z sobą samym i jego bliźnimi. One go wprowadzają w błąd i zmuszają do niszczenia wszystkiego, aż do momentu, kiedy nadejdzie koniec.
(17) Ale, jakie by nie były istoty, ich reguły egzystencji są wrodzone ; bo tworząc je, Bóg dał im również środki do przeżycia. Na przykład, wiemy, że mrówki noszą naturalnie w sobie reguły życia całego mrowiska. Z tego powodu, nie potrzebują one wcale być rządzone przez inne mrówki. Tak samo myszy noszą w każdej ze swoich komórek reguły życia ich mnogości. Lwy mają także w sobie reguły życia lwów, i zwierzęta rogate mają swoje własne. Ryby mają skłonności i dyspozycje należące do ich gatunku. Ptaki mają również swoje, które polegają na tym, aby znaleźć pokarm, aby zbudować gniazdo, składać jaja, aby je wykluć i wychować swoje małe aż zaczną latać i utrwalać swój gatunek. Te wszystkie rzeczy są wam doskonale znane. A jednak nadal ignorujecie, że ludzie mają również w swoim ciele reguły życia ludzkości ! Jak więc ujrzycie, że reguły te są wszystkie odtrącone przez prawa tych, którzy nimi sterują ? Czy ten brak zrozumienia nie jest zagadką, tajemnicą, dla osoby obdarzonej rozumem ?
(18) Dlaczego więc człowiek z łatwością postrzega reguły życia roślin i zwierząt, oraz niezbędną pierwotną wolność, w której mogą one być praktykowane, a nie postrzega swoich własnych reguł i czym jest sama wolność ? Wynika to z próżności, którą tylko człowiek jest obdarzony. Rzeczywiście, widząc, że jest on istotą myślącą, najpotężniejszą i najbardziej inteligentną ze wszystkich, aż do tego stopnia, że produkuje broń jądrową, która jest w stanie zniszczyć cały świat w jednej chwili, to od dawna on myślał, że może ustalić swoje własne reguły, bez wyrządzania szkód. I tak sobie ustalił reguły, które są nieuchronnie wbrew naturze, jak to widać.
(19) Ta postawa jest konfuzją, pochodzącą zarówno z jego inteligencji i jego odrzucenia Boga. Chociaż wie, że jest on istotą pomyślaną, człowiek usiłuje na wszelkie sposoby wierzyć, że jest on owocem przypadku, pozwalając sobie na wszystko, aż do zmiany natury i świadomego skazania przyszłych pokoleń. Reaguje on w ten sposób, aby czuć się bezkarnie, bo jest pewne, że przypadek nie może ukarać nikogo. Wielka jest jego próżność, gęsta jest jego ciemność i straszna będzie jego kara.
(20) Wszystkie istoty na Ziemi są wolne jak ptak, oprócz człowieka, który narzuca sobie reguły obce dla swojej egzystencji. Aby usłyszeć to co mówię, pomyślcie, że jeśli bylibyście, wraz z waszym współmałżonkiem i waszymi dziećmi, jedyną ludzką rodziną na Ziemi, to wszystko co byście robili, byłoby dyktowane przez wasze potrzeby i zdrowy rozsądek. Tak by było, ponieważ nie moglibyście praktykować jak tylko wasze wewnętrzne reguły, które polegają na tym, żeby żyć w pierwotnej wolności. Postarajcie się zatem zrozumieć, że nie ma pewnego rodzaju wolności, lecz tylko wolność pierwotna. Albo jesteśmy wolni robić wszystko to co chcemy, albo nimi nie jesteśmy. Jeśli nie jesteśmy, to nieuchronnie jesteśmy pod przymusem i uciskiem. Otóż, mając złotego cielca za Boga, i będąc posłuszni kozłom, które narzucają wam prawa przeciwne wszystkiemu temu co z was czyni człowieka, to jesteście niewolnikami ! Nie będziecie więc mogli praktykować ludzkich reguł, jak tylko w mieście świętym królestwa, zbudowanego przez ducha prawdy.
(21) Czy nie należy do podstawowej natury człowieka ze świętą duszą, by okazać miłość we wszystkich okolicznościach ; podobnie jak mądrość, uczciwość, litość, pokorę, współczucie i dobroczynność ? Są to efekty obrzezanego serca, które ustalają wartości ludzkie i czyny każdego, i to właśnie z nich wznosi się prawo królestwa. Otóż, ci, którzy krzywdzą Ziemię, ranią rośliny, zwierzęta i ludzi, którym oni kłamią, nie mają obrzezanych serc. Każdy z nich mógł jednak je mieć, grzebiąc swoją próżność. A wtedy nikt by się dzisiaj nie zastanawiał nad sprawiedliwością, ponieważ ten, który ma świętą duszę, zachowuje się jak człowiek godny, i żyje w zgodzie ze wszystkim stworzeniem, nie czyniąc żadnej krzywdy nikomu. I nikt nie zastanawiałby się na temat pokoju, bo każdy mógłby swobodnie robić co chce, kiedy tylko zechce, i bez konieczności poniesienia odpowiedzialności swoich czynów wobec kogoś, lub składania hołdu komukolwiek.
(22) Będziecie żyć w ten sposób w następnym stuleciu, ponieważ ta sprawiedliwość, ta wolność i ten pokój, którymi wszystkie anioły z nieba żyją, będą chronione przez prawo królestwa. Prawo to będzie zapobiegać nawrotom aroganckich ludzi, którzy porywają je narodom od czasów starożytnych. Anioł ulega wyłącznie Bogu, a nie już więcej człowiekowi, jego bratu. Anioł jest swoim własnym prawem.
Współczynniki zaburzenia
(23) Zręczność rozwija się poprzez obserwacje i doświadczenia. Ale może zostać zniweczona przez kłamstwo i utratę wolności, które zmuszają człowieka do robienia tego, co mu nie odpowiada. I tak się stało w wielu krajach z powodu tych, którzy rządzą. Widzimy bowiem, że zostało niewielu ludzi, którzy są zdolni uprawiać ziemię i produkować to co im jest potrzebne. Zdolność zanikła, ponieważ pod nieustannym przymusem kłamstwa, subordynacji i odwetu, zdrowy rozsądek poszedł w niepamięć. Tak więc mamy klęskę w wielu krajach, która skłoniła mieszkańców do opuszczenia ich miejsc.
(24) Ale choć podobni do siebie, ludzie są różni z powodów, które już omówiliśmy, a w szczególności, żeby mogli żyć na wszystkich szerokościach geograficznych. Dlatego też, nie powinni oni w żaden sposób porzucić swojej rodziny, narodu i kraju, aby osiedlić się na stałe gdzie indziej, zwłaszcza, że to nie dodaje im godności. Jeśli to zrobią, są zmuszeni do stracenia cech swojej rasy w obcych krajach, które nie są w stanie im zaoferować tego, czego potrzebują.
(25) To co omawiamy, jest doskonale zilustrowane przez zdobywców, tych nędzników i tchórzy, którzy dawniej ukradli przemocą kraje innych, które oni skolonizowali i zniekształcili, nie biorąc pod uwagę konsekwencji. Mądrość, która w ogóle nie należy do ich wartości, sprawia, że krajobraz, roślina, zwierzę i rodowita osoba znikają, gdziekolwiek się oni nie osiedlą. I mają przyjemność w niszczeniu, w celu pokazania rodzaju wyższości nad światem... Należąc do tumanów, ich głupota ich oślepia, ponieważ wariat nic nie wie o swoim szaleństwie. Cała Ziemia cierpi z ich hańby, ale termin jej cierpienia doszedł końca, jak za Noego. Prawo Mojżesza ich osądza, a ich kara będzie proporcjonalna do tego, co uczynili.
(26) Praktykować prawa ludzkie, lub porzucić swój naród i swój kraj, aby osiedlić się w obcym kraju, lub jeszcze oddalić się od natury, aby zgromadzić się w miastach, są głównymi czynnikami zaburzenia człowieka i oburzającą proliferacją ludzkości.
(27) Podczas ciemności, jedynie pierwotna wolność mogła utrzymać człowieka bezwzględnie uczciwego i we właściwej ilości. Ale nie chcąc słuchać proroków, ani praktykować prawo Mojżesza, ludzie poszli za Kainem i jego synami, którzy wyprowadzili ich z natury, aby zgromadzić się jak szarańcza w miastach, gdzie już nic się im nie pojawia, nawet gwiazdy ! Jednakże nie można zaprzeczyć temu, że w mieście z kilkoma milionami mieszkańców, gdzie potrzeba siedmiu dni, aby go obejść na własnych nogach dookoła, jesteśmy jeszcze bardziej oddaleni od pierwotnego środowiska, niż gdybyśmy mieszkali na Księżycu ! Jesteśmy wówczas obcy swojemu własnemu krajowi i wszystkiemu co on zawiera. Co nie może trwać w nieskończoność, ponieważ to nie są te hałaśliwe i zadymione miasta, które mogą być stałym przeznaczeniem dla człowieka, ale wyłącznie miasto święte wraz z jego trzema częściami.
(28) Jedynie Bóg może oświecić narody i je zjednoczyć wokół swego imienia, aby ich zachować wolnych i w pokoju. Nikt i nic innego na świecie nie może zrealizować tego cudu, który zaczyna się od zmartwychwstań. Nie oglądajcie się więc już do tyłu, na to co było, działo się w ciemnościach i już nigdy nie będzie. Jezus to zaleca ; powiedział :
Ktokolwiek przykłada rękę do pługa, a wstecz się ogląda, nie nadaje się do królestwa Bożego.
Jeśli pomożecie Synowi pokonać świat i ustanowić królestwo Boże, to w ten sposób przykładacie rękę do pługa. Wówczas, powinniście tylko patrzeć przed siebie, ponieważ nie będziecie już mogli żyć, tak jak to robiliście nie znając prawdy.
